Sýningarstjóri "How not to become an artist" er Iris van Gelder, sem nýverið snéri kvæði sínu í kross, hvað varðar starfsferil. Hún segir “’Ástæður þessarrar sýningar eru fyrst og fremst þörf mín fyrir breytta sjálfsmynd.
Eftir að ég lauk námi í Rietveld Akademíunni 2010 var mér boðið af stofnunum í Hollandi auk sýningarrýmisins Suðsuðvestur að sýna.
Eftir hálfs árs umhugsun breyttust hugmyndir mínar og ég lagði í staðinn fram verkefni sem fjallar um “hvarf og birtingu” Þar sem ég skipti um hlutverk, Hverf úr hlutverki jóðlandi listamanns í sýningarstjóra, mér fannst ég þurfa að hverfa sem listamaður og birtast í öðru hlutverki ”. Listamönnunum Karin Sander, Stefan Alber, Falke Pisano, Karin Hasselberg og John M Armleder er boðið að taka þátt sökum verka sem þau hafa unnið sem hafa yfir sér blæ farandsýninga, flökkudýra og felulita sem laga sig að umhverfinu.

Karin Sander hefur haldið þó nokkrar sýningar hérlendis og er þekkt fyrir glansandi veggi og egg sem spegla síbreytilegt umhverfi. Málverk númer 60 hefur ferðast sem óinnpakkað listaverk til marga borga og bæja og í tilefni þessarrar sýningar sendi listamaðurinn listaverkið víðförla frá Berlín með viðkomu í Amsterdam og þaðan áfram til Reykjanesbæjar, þangað kom það að viðbættu hnjaski og óhreinindum. Upprunalega hvítur striginn er horfinn og í hans stað birtist strigi þakinn uppsöfnuðum óhreinindum.
Stefan Alber var boðið af Karin Sander. Verk hans fjallar um hreyfingar hests í haga sem hann upplifði þegar hann átti leið hjá í járnbrautarlest á ferð. Útkoman sem er ljósmyndaskúlptúr fjallar fyrst og fremst um hreyfingu og það að fara framhjá einhverju á ferð í landslagi með síbreytilegt sjónarhorn.

Falke Pisano er listamaður sem er þekkt fyrir verk sín sem umbreyta skúlptúrum í tungumálaverk. Verknaðurinn felst í að gera hlutbundið listaverk sem breytist smám saman í verk talaðs tungumáls. Dæmigert verk um hvarf og birtingu splunkunýs líkamslauss verks.
Karin Hasselberg var boðið af Falke Pisano. Hún byrjaði að grafa holur árið 2004 þar sem hún leitaðist við að finna tengsl sín við strúktúra sem fyrirfinnast í þjóðfélaginu og í listheiminum. Hún er þeirrar skoðunar að skilningur á hugmyndafræði stjórnarfyrirkomulags sem varðar þjóðfélagslega og efnahagslega uppbyggingu sé fyrsti áfanginn í að verða sér meðvitaður um þá staðreynd. Annars vegar er tillgangur viðveru hennar sem listamanns að mynda tengsl við fyrrnefnda ráðandi strúktúra.

John M Armleder var boðið vegna viðleitni sinnar til að mynda samruna úr öllu og öllum sem eiga þátt í gerð verka hans. Sökum tilviljana afsalar hann sér í mörgum tilfellum hlutverki leikarans, þó birtist hann samtímis sem listamaður er kýs að vinna útfrá hugmyndafræðilegum grunni og í sýnilegri útkomu verkanna ræður fagurfræðin ríkjum.

Þýðing; Didda Hjartardóttir Leaman

Sýningarskrá í litlu upplagi er gefin út í tilefni sýningarinnar og er fáanleg í Suðsuðvestur.

‘How not to become an artist’

The exhibition ‘How not to become an artist’ is a group show curated by Iris van Gelder, who recently made a change in her career. She says: ‘In the first place the cause of this show is a change of identity after I finished my final exam at the Rietveld Academy in 2010. Among other institutions in Holland I was invited by Sudsudvestur to come up with a plan as an artist. After half a year I changed my mind and instead I proposed to make a show about ‘disappearing and appearing’ while turning over from a jodeling artist to a curator, since I felt I had to disappear as an artist and to appear as someone else.’
The artists Karin Sander, Stefan Alber, Falke Pisano, Karin Hasselberg and John M Armleder are invited for their works that have a dynamic or even physically moving and almost ambulant character.

Karin Sander had several exhibitions in Iceland and is known for her shiny walls and eggs in which their changing surroundings are reflected. Painting Nr. 60 has travelled as an unwrapped art piece to different towns and the widely-travelled canvas was sent by the artist from Berlin via Amsterdam to Reykjanesbaer, eventually arrived with added traces and dirt. The once white canvas has disappeared and a filthy one came instead.
Stefan Alber was invited by Karin Sander. His work is about a horse making movements in a meadow while he was passing by in a moving train. This photo sculpture is mainly about moving and passing by while travelling in a landscape.
Falke Pisano is an artist who has become well-known for her linguistic transformations of sculptures. The act of making an object is gradually changed into a spoken-word piece. A typical example of disappearance and appearance of a brand new disembodied work of art.
Karin Hasselberg was invited by Falke Pisano. She started in 2004 to dig holes as a way of finding out her relation to existing structures in society and in the art world. She has the opinion that understanding concepts of socially and economically structured dominions is in the first place a matter of being conscious of that fact. Secondly her appearance as an artist has to relate to these existing structures.
John M Armleder has been invited for his attitude to integrate anything or any person to participate in his artistic ideas. Chance as a method of making art is used, next to renouncing the authorship by having an art piece executed by someone else resulting in a distinct disappearing as the artist, yet at the same time his art appears in one or the other way, eventually.

A catalogue is published in a small edition and is available at Sudsudvestur.

During the opening on Friday the 29th of July at 17.00 hours Hildur Ásgeirsdóttir and Iris van Gelder will perform a jodel song called ‘Battle’, composed by the curator.

.